De week van het STER(k)e verhaal

Kanker en zwangerschap, dat is een bizarre combinatie. Dat klinkt als een sterk verhaal… In deze week van het STER(k)e verhaal vragen we aandacht voor de enorme impact van zo’n diagnose op de zwangerschap, de bevalling en de kraamtijd van vrouwen. Om tegelijkertijd zwanger te zijn, en ook behandeld te worden voor kanker – dat is een enorm dubbel gevoel.

Ook staan we stil bij de hulp die in dat kader aan vrouwen en gezinnen zou moeten worden geboden; iets waar stichting STER(k) zich hard voor maakt. Zodat vrouwen worden geholpen om zoveel mogelijk ‘gewoon’ zwanger en ‘gewoon’ jonge moeder te zijn.

Maandag- 33 jaar en 33 weken zwanger

Lees maandag hier het ingrijpende verhaal van Cansu, die 33 weken zwanger was toen ze te horen kreeg dat ze borstkanker had, een paar jaar nadat ze haar eigen moeder ook aan kanker verloor.

 

                                “Ik voelde me vooral bang en schuldig tegenover de baby. Ondertussen zat ik bij de kapper pruiken te passen en kocht ik kleertjes in maat 44. Zo had ik me de laatste weken van mijn zwangerschap nooit voorgesteld.”

Dinsdag- Weer die klap

Op dinsdag publiceren we hier het verhaal van Vera, die in remissie was van een melanoom toen ze zwanger werd van haar zoontje. Opeens voelt ze toch weer bultjes in haar been. 

“Ik schrok, maar probeerde het te negeren. Ik was tenslotte 21 weken zwanger. Toch liet het me niet los, dus na de vakantie ben ik meteen naar de arts gegaan.”

Woensdag – een dubbel gevoel

Yara ontdekt bij een zwangerschapscontrole dat haar bloedwaarden abnormaal laag zijn. Ze blijkt een vorm van Leukemie te hebben, en moet gelijk een enorm intensieve behandeling ondergaan.

” De eerste chemokuur duurde zeven dagen, 24 uur per dag. Het voelde vreemd om zo’n intensieve behandeling te ondergaan terwijl er ook een kindje in je groeit. Toch hadden we steeds het sterke gevoel dat ons kindje dit goed zou doorkomen.“

 

 

Donderdag- noodgedwongen keuzes

Tijdens een routine-echo wordt bij Judith een cyste ontdekt. Ze blijkt eierstokkanker te hebben, en moet meerdere keren onder het mes terwijl ze ook zwanger is. Ook na haar bevalling moet ze nog verder worden geopereerd, en preventief aan de chemo. Lees haar verhaal hier.

“Preventief werden ook mijn andere eierstok en mijn baarmoeder verwijderd. Dat laatste viel me echt heel zwaar. Je moet min of meer noodgedwongen de keus maken om afscheid te nemen van dat wat je vrouw maakt.

 

 

 

 

Vrijdag – moeder kunnen zijn

Als laatste staan we deze week stil bij het verhaal van Sanne, die tijdens haar zwangerschap de diagnose borstkanker krijgt. Inmiddels is ze vier jaar verder, en zelfs bevallen van een tweede kindje.

” Wat het moeilijkste was, is dat ik geen moeder kon zijn voor Roos. Na de kuur mocht ik haar een paar dagen niet vasthouden omdat ze niet in aanraking mocht komen met de chemo. Als die dagen voorbij waren, was mijn medicatie om de ergste misselijkheid weg te halen afgelopen en was ik zo ziek dat het ook niet kon.”

 

 

 

Weekend- hoop maar ook verdriet

We hopen altijd dat deze verhalen vrouwen en gezinnen kunnen steunen, door herkenning en hoop te bieden. Tegelijkertijd weten we dat de realiteit van kanker en zwangerschap echt heel heftig is, en helaas niet voor iedereen goed afloopt. In het weekend staan we daar als afsluiting van de week extra bij stil op social media.

 

Help ons zwangere vrouwen met kanker ook te blijven ondersteunen!

Om onze steun ook in de toekomst aan meer vrouwen te kunnen blijven aanbieden, en meer praktische ondersteuning, is iedere cent heel erg welkom. We halen in deze week dus ook geld op voor toekomstige activiteiten van de stichting. Wil je doneren? Dat kan hier.