In sommige gevallen is het helaas niet mogelijk om de kankerbehandeling met een (prille) zwangerschap te combineren. In het kader van onze week voor kanker in de zwangerschap staan we stil bij vrouwen die de intens verdrietige beslissing moesten maken om hun zwangerschap af te breken.
“ Het lijkt toch een beetje taboe, vrouwen die wel hun zwangerschap behouden tijdens hun kankerbehandeling lijken hun ervaringen veel vaker te delen. En dat doet soms wel pijn.”
Een intens verdrietige “Keuze”
Helaas is het niet in alle gevallen mogelijk om een zwangerschap met de nodige kankerbehandeling van de zwangere vrouw te combineren. Bijvoorbeeld bij een agressieve vorm van kanker die in een vroeg stadium van de zwangerschap wordt ontdekt. Behandelen in dat vroege stadium van de zwangerschap veroorzaakt een groter risico op aangeboren afwijkingen, omdat de organen op dat moment nog niet vol zijn ontwikkeld en er nog geen placenta is. Wachten met de behandeling levert dan aan de andere kant het risico op dat de kanker verder groeit, met een minder gunstige prognose tot gevolg.
“
Het medisch advies kan dan zijn om de zwangerschap vroegtijdig af te breken. Stichting STER(k) zet zich ervoor in dat vrouwen in deze situatie de juiste voorlichting krijgen, ook over eventuele klinische alternatieven. Het is ook goed dat behandelend artsen dergelijke casussen in steeds grotere mate verwijzen naar de Adviesgroep kanker in de zwangerschap, zodat de meest recente medische expertise kan worden meegenomen in het medisch advies. Het is daarbij extra lastig dat er medisch veel ook nog niet volledig bekend is, waardoor er niet in alle situaties een eenduidig advies mogelijk is.
Else “Ik was pril zwanger toen ik de diagnose borstkanker kreeg. Mijn situatie is voorgelegd aan de adviesgroep kanker in de zwangerschap, maar de experts verschilden van mening en er was daardoor geen goed of fout. Het is natuurlijk goed dat er werd benoemd dat elke keuze legitiem is, maar om zelf die keuze te moeten maken voelde bijna onmogelijk. Voor mij gaven twee argumenten de doorslag: ik wilde zo min mogelijk kans dan mijn dochter van 1 jaar zonder moeder zou opgroeien én ik vond de gedachte erg moeilijk dat ik door mijn keuze voor chemotherapie tijdens het eerste trimester verantwoordelijk zou kunnen zijn voor een eventuele afwijking van mijn ongeboren kind. Zo kwam ik tot het besluit om de zwangerschap af te breken, en daar sta ik nog volledig achter. Maar dat neemt niet weg dat het intens verdrietig en oneerlijk blijft.”
Emotionele impact
Steun bij de emotionele impact van het moeten maken van een dergelijke keuze, die eigenlijk geen echte keuze is, is ook ontzettend belangrijk. Ook in de hectiek van een kankerbehandeling is het belangrijk om emotioneel ruimte te krijgen om afscheid te nemen.
Else “ Ik heb het idee dat ik de impact van de keuze om de zwangerschap af te breken nog niet eens volledig voel, omdat ik nog middenin het behandeltraject zit. Mijn eerste chemotherapie vond al een paar dagen na het afbreken van de zwangerschap plaats. En dat hoge tempo is voor mijn gevoel nog niet gestopt. Waar ik veel aan heb gehad is het opvangen en tijdelijk bewaren van het embryo met de ‘watermethode’. Dat klinkt misschien eng, maar zo heb ik het niet ervaren. Ik kon hierdoor rustig afscheid nemen en het embryo begraven. Ik heb deze methode overigens zelf online gevonden, het zou fijn zijn geweest als mijn gynaecoloog mij hierover had voorgelicht.”
Dubbel verdriet
Het verdriet is ook vaak dubbel; je rouwt om het verlies van je zwangerschap, en om het verlies van je gezondheid. En in sommige gevallen ook om de kans om nogmaals zwanger te worden, wanneer je door kanker en/of leeftijd je vruchtbaarheid verliest. Juist in deze situatie is emotionele steun en lotgenotencontact extra belangrijk.
Else “Ik heb zelf in het ziekenhuis aangegeven graag met iemand te praten over het dubbele verlies, van de zwangerschap en de kankerdiagnose. Maatschappelijk werk belt mij eens in de zoveel tijd om de vinger aan de pols te houden en weer even terug te denken aan het verlies, omdat ik daar misschien niet vaak genoeg bij stilsta door alle drukte rondom de behandeling. Ik denk dat het belangrijk is dat het ziekenhuis deze mogelijkheid van ondersteuning bespreekt. Verder zou lotgenotencontact heel fijn zijn, maar dat is vrij moeilijk te vinden. Het lijkt toch een beetje taboe, vrouwen die wel hun zwangerschap behouden tijdens hun kankerbehandeling lijken hun ervaringen veel vaker te delen. En dat doet soms wel pijn.”
Je bent niet alleen
Stichting STER(k) is er voor je, als je je zwangerschap hebt moeten afbreken of hebt verloren door kanker. We zetten ons ten volle in om ook dit deel van onze doelgroep te ondersteunen, maar hebben nog een groot deel van de betrokken vrouwen niet in beeld. Om vrouwen een veilige plek te geven om hun ervaringen en verdriet te delen, hebben we op de gespreksgroep op kanker.nl een aparte plek gemaakt. Je kunt die hier vinden en je ervaringen delen. Ook kan je altijd contact met ons opnemen via info@stermetk.nl.